» Bohaterowie Niezależni » Bohaterowie Krain » Historia Elminstera

Historia Elminstera


wersja do druku
Redakcja: Michał 'M.S.' Smętek

Poniższy tekst ukazał się pierwotnie na łamach serwisu dnd.pl. Aktualna jego wersja została powtórnie zredagowana przez redaktorów serwisu Poltergeist i opublikowana za zgodą autorów.
Wszystkie daty są podane według popularnej Rachuby Dolin (Dalereckoning) Opisanie setek lat żywota Elminstera jest niezwykle trudne i długotrwałe. Z tego też powodu skupię się tylko na najważniejszych wydarzeniach z jego życia. Elminster, syn księcia Elthryna Aumara i Amrythale Goldsheaf, przybył na świat w roku 212 [Year of Awakening Magic – Rok Przebudzenia Magii] we wsi Heldon. Jego rodzina została zabita przez Mistrza Cienia (Shadowmaster) Undarla, jednego z lordów-magów starożytnego królestwa Athalantar. Z tego powodu Elminster w wieku 12 lat został zmuszony do wzięcia miecza ojca i rozpoczęcia "kariery" bandyty. Kilka lat później (w roku 228 [Year of the Loremasters – Rok Mistrzów Wiedzy]) był już znanym banitą na Wzgórzach Rogu (Horn Hills) na pograniczu Athalantaru. W końcu zdał sobie sprawę, że zabijanie nie jest jego powołaniem, i udał się do miasta Hastarl, stolicy Athalantaru. Przybrał imię Eladar Mroczny (the Dark) i został włamywaczem. Miało to miejsce w 229 roku [Year of the Black Flame[ – Rok Czarnego Płomienia]. Właśnie tutaj poznał Magistra, maga obdarzonego mocą Mystry. Zaproponował on Elminsterowi naukę magii, lecz ten, będąc nieświadomym drzemiących w nim mocy, odmówił. Po wielu przygodach nawiedziła go Mystra (w postaci awatara) i przekazała mu, że powinien nauczyć się magii i służyć jej. Było to dla młodego złodziejaszka oszałamiające przeżycia. Wizyta Mystry spowodowała, że przyjął kobiecą postać (by jego wrogowie nie mogli go rozpoznać), przyjął imię Elmara i został kapłanką Mystry. Pod nowym przebraniem dołączył się do drużyny Odważne Ostrza (Brave Blades). Wspólnie z nimi w roku 233 [Year of Much Ale[ – Rok Mnogości Piwa] zwiedził wiele starych ruin, lochów i podziemnych twierdz na północ i zachód od Athalantaru. W tym samym roku złupili także Pływającą Wieżę (Floating Tower) Ondila Wiele Czarów (the Many Spells). Dwa lat później [Year of Drawn Knives - Rok Wyciągniętych Noży] poznał(a) czarodziejkę Myrjalę Ciemne Oczy (Dark-Eyes), późniejszą towarzyszkę podróży i nauczycielkę magii. Po dwuletnich naukach [Year of the Disappearing Dragons - Rok Znikających Smoków] Elminster ujawnił płeć swej nauczycielce. Czarodziej zauważył, że jego umiejętności przerastają te zdobyte przez nią, więc postanowili rozstać się. W 238 roku [Year of Many Mushrooms - Rok Wielu Grzybów] Elminster rozpoczął polowanie na złych magów (przy okazji chciał dalej rozwijać swe zdolności). Ponownie spotkał się z Myrjalą i wspólnie pokonali Ilhundyla Szalonego Maga (the Mad Mage) z Calisharu. Po zwycięstwie wyznali sobie miłość i zdecydowali się dalej razem współpracować. Rok później [Year of the Wandering Leucrotta - Rok Wędrownej Leucrotty] wybudowali wspólnie wieżę i zaplanowali atak na władców Athalantaru. Zrealizowali go w następnym roku [Year of the Chosen - Rok Wybrańca] - król Belaur i malaugrym Undarl zostali zabici. Elminster dopełnił swego przeznaczenia i zasiadł na tronie Athalantaru. Jednak szybko z niego zrezygnował - przekazał władzę Helmowi Stoneblade'owi, przyjacielowi, banicie i rycerzowi tego państwa. Kiedy opuścił królestwo, Myrjala ujawniła, że jest Mystrą, która przyjęła postać śmiertelniczki. Zaproponowała Elminsterowi zostanie Wybrańcem, a gdy zgodził się, wysłała go z pierwszą misją do Cormanthoru. Późną jesienią 241 roku (Year of Hippogriff's Folly - Rok Szaleństwa Hipogryfa) Elminster Aumar przybył do miasta Cormanthor, by spełnić wolę Mystry i oddać skradziony tel'kirra (klejnot wiedzy) rodu Alastrarra w przebraniu elfiego dostojnika prawowitym właścicielom. W ten sposób stał się pierwszym człowiekiem wkraczającym do elfiej stolicy oraz pierwszym w historii ludzkim Armathorem (obrońcą Dworu Coronala [elfiego władcy]). Dzięki temu uczył się od najpotężniejszej odmiany Wysokiej Magini (High Mage) Lady Oluevaery Esteldzie, znanej też jako the Shrinshee. Z czasem zyskał także przyjaźń samego Coronala (władcy elfów) Eltargrima Irithyla (prawdopodobnie też pobierał u niego nauki) i uznano go za Sha'Quessir (przyjaciela elfów). Początkowo próbowano użyć go do pokazania, że ludzie nie są warci sojuszy, lecz dzięki pomocy Mystry i przyjaznych mu elfów, nie powiodło się to. Niedługo potem rozpoczął nauki u tajemniczego Zamaskowanego (the Masked). W dwadzieścia lat później (w 261 roku [Year of Sparing Stars - Rok Rosnących Gwiazd]) okazało się, że Zamaskowany (the Masked) to Lord Mówca Lhombaerth Starym, który poprowadził bunt przeciwko Coronalowi. Było to bezpośrednią przyczyną splecenia mythala nad miastem Cormanthor. Elminster brał udział przy jego tworzeniu. W 324 roku [Year of Freedom's Friends - Rok Przyjaciół Wolności] wstąpił w szeregi potajemnie powstałego w Elfim Dworze (Elven Court) ugrupowania o nazwie Harfiarze u Brzasku (Harpers at Twilight). Po siedemdziesięciu latach (w 331 roku [Year of the Cold Clashes - Rok Zimnych Potyczek]) Elminster na polecenie Mystry opuścił Myth Drannor. Prawie cztery stulecia później (w 712 roku [Year of the Lost Lance - Rok Utraconej Kopii]) wziął udział w Wojnie Łez (Weeping War). Odegrał ważną rolę w dwóch bitwach w czasie Czwartej Kampanii:
  • Bitwa o Kopiec Erolitha (Erolith's Mount) - przybył wraz z Khelbenem (wtedy nazywanym Bezimiennym [the Nameless One]) na pomoc zjednoczonym armiom elfów i ludzi. Tylko dzięki nim udało się nie ponieść sromotnej klęski, ale straty i tak były ogromne.
  • Bitwa u Srebrnych Wrót (Silvergate) - doprowadził w jej czasie do detonacji Wrót i przy okazji zniszczeniu pozostałych sił Czwartego Regimentu Armii Ciemności (Army of Darkness). Sam Elminster trafił na jakiś czas z powodu wybuchu do innych planów.
Był obecny przy odtworzeniu Harfiarzy (Harpers) w 720 roku [Year of the Dawn Rose - Rok Porannej Róży]. W latach 759-767 [Year of the Missing Blade - Rok Zaginionego Ostrza => Year of the Awakening Wyrm - Rok Przebudzenia Jaszczura] nie słyszał głosu Mystry i był kuszony przez Panią Cienia (Lady of Shadows). Zaraz po tych wydarzeniach pod jego opiekę trafiły trzy z Siedmiu Sióstr (Seven Sisters) - Laeral, Dove i Storm. W 851 roku [Year of the Jasmal Blade - Rok Dżasmalowego Ostrza] spotkał Sammastera (który w przyszłości założył Kult Smoka [Cult of the Dragon]). Przez rok nauczał go, jak korzystać z mocy Wybrańca. Zgodził się na reformę Harfiarzy (Harpers) w 1021 roku [Year of the Howling Axe - Rok Wyjącego Topora] - stają się oni "podziemnym" ugrupowaniem. W rok później [Year of the Wandering Wyvern - Rok Wędrującego Wyverna] zrekrutował w szeregi Harfiarzy (Harpers)grupę cormyrskich poszukiwaczy przygód, zwanych Wędrowcami z Espar (Wanderers of Espar). Wśród nich był Poszukiwacz (Finder) Wyvernspur. Jakiś czas potem Elminster i Khelben wycofali się z czynnego udziału w akcjach Harfiarzy (Harpers). Ustanowili pozycję Mistrzów-Harfiarzy (Master Harpers) i stworzyli pierwsze zapinki i harfy - symbole i znaki rozpoznawcze tego ugrupowania. Być może brał również udział w założeniu Waterdeep lub organizacji Lordów tego miasta. W połowie dziesiątego stulecia Elminster pomógł osiedlić się Firebrand Flametongue, czyli czerwonemu smokowi z domieszką krwi miedzianego(aktualnie mającemu ponad 1100 lat) , na planecie Coliar (drugiej planecie od słońca w układzie Przestrzeni Krain [Realmspace]). Dawny najemnik i wróg Elminstera aktualnie jest jego bardzo dobrym przyjacielem. Elminster stworzył tam pozawymiarowe pomieszczenie, by mieć kontakt ze smokiem (i przy okazji do czasu zawiązania się ich niezwykłej przyjaźni mieć go na oku). Z powodu wywołania przez Malara w 1090 roku [Year of Slaughter - Rok Rzeźni] Wielkich Łowów (Great Hunt) i wynikłych z tego powodu zniszczeń, Elminster przekonał Harfiarzy (Harpers) do zabicia wszystkich uczestników Łowów. W połowie jedenastego stulecia postanowił stworzyć tajną kryjówkę w pobliżu siedliska Firebranda Flametongue'a.
Kryjówka Elminstera Znajduje się blisko jądra gazowego giganta (Coliaru). To kula o średnicy około 75 metrów. Ma lustrzaną powierzchnię i odbija tęczowe światło. Jest niewykrywalna dla magii ze szkoły wieszczenia (divination).Są tylko dwa sposoby dotarcia do jej wnętrza - użycie czaru Uniknięcie Elminstera (Elminster's Evasion) [gdy rzuca go obca osoba, Elminster musi zezwolić na dopuszczenie jej do kryjówki] lub wykonanie specjalnego rytuały na powierzchni kuli [to jest dość niebezpieczne ze względu na warunki panujące w okolicach jądra planety].Wnętrze jest wyposażone w magiczne przedmioty (w tym ożywiające i leczące ciało], magicznego sługę [z możliwością wezwania pomocy przyjaciół maga], kilka stałych portali [jednokierunkowe], magiczne pułapki i mechaniczne urządzenia. Na potrzeby mechaniki można uznać, że selektywną ochronę przed magicznym wtargnięciem stworzyła Mystra lub jej boski sojusznik, Corellon Larethian. Wtedy nie ma kłopotów z wyjaśnieniem jej niezwykłych właściwości [*interpretacja własna]
W 1179 roku [Year of the Stalking Satyr - Rok Skradającego się Satyra] odparł z pomocą kilku magów (w tym Khelbena) atak malaugrymów na Wieżę Arunsun (Arunsun Tower). Wcześniej brał także udział w konflikcie z królową drowów Nathglaryst. Odegrał ważną rolę w czasie Wojny Gwieździstej Harfy (Harpstar Wars) w 1222 roku [Year of the Horn - Rok Rogu] - stworzył magiczną Harfę Gwiazd (Harp of Stars) ułatwiającą odnalezienie malaugrymów (po wojnie zaginęła) - i przy okazji poważnego osłabiania Kultu Smoka (Cult of the Dragon) - między innymi pokonał licza Thavverdasza zwanego Królem Harfiarzy (Harper King). W 1246 roku (Year of Burning Steel - Rok Płonącej Stali) rozpoznał zaginioną przed 400 laty Simbul (jedną z Siedmiu Sióstr [Seven Sisters]) na dworze Aglarondu. Aktualnie są kochankami, a Simbul jest (lub była) w ciąży [najnowsza zapowiadana książka o Elminsterze mówi o córce]. Elminster wziął udział w bitwie przeciwko Magistrowi Ortenowi Imdrarowi w 1317 roku [Year of the Wandering Wyrm - Rok Wędrowego Smoczyska]. Po stronie Starego Maga (Old Mage) stanęli: Wodna Wiedźma (Water Witch) i Qilder Yarven. Następnie był przez pewien czas zajęty samotnym zwalczaniem wysiłków Manshoona oraz przeprowadzaniem akcji mających na celu skłócenia kościoła Bane'a z Mroczną Siecią (Dark Network). W związku z niepokojącym stanem w Tethyrze w 1335 roku (Year of the Snow Winds - Rok Śnieżnych Wiatrów) pod opiekę Elminstera trafił Książe Haedrak Errilam. Ukrywał się przez wiele lat u niego jako skryba Lhaeo. Przed przejściem w "stan spoczynku" rekrutował wraz ze Storm nowych Harfiarzy (Harpers) oraz pomógł w utworzeniu Rycerzy Myth Drannor (Knights of Myth Drannor). W 1350 roku [Year of the Morningstar - Rok Morgenszterna] Elminster postanowił odejść na zasłużony odpoczynek i osiedlił się w Cienistej Dolinie (Shadowdale).
Wieża ElminsteraJest chroniona przed dostępem z Planu Astralnego i Eterycznego, chyba że Elminster inaczej sobie zażyczy. Całe wnętrze jest objęte stale działającymi czarami niewykrywalność i magiczny krąg przeciw złu (można założyć, że poziom czarującego wynosi 29). Jest także odporna na działanie ognia i elektryczności. Chroniona jest także w wewnątrz iluzjami, magicznymi pułapkami i obecnością żelaznego golema. Jej wnętrze jest magicznie powiększone. Na potrzeby mechaniki można uznać, że selektywną ochronę przed magicznym wtargnięciem stworzyła Mystra lub jej boski sojusznik Corellon Larethian. Wtedy nie ma kłopotów z wyjaśnieniem jej niezwykłych właściwości.[interpretacja własna]
W 1357 roku (Year of the Prince - Rok Księcia) Elminster pomógł ocalić życie Shandril Shessair, dzierżycielce magicznego ognia (spellfire), i jej ukochanego, Narma Tamaraitha. W Czasie Kłopotów (Time of Troubles) przyczynił się do stworzenia grupy Trójca Tropicieli (Rangers Three) i przy ich pomocy walczył z Mistrzami Cienia (Shadowmasters). Uczestniczył przy obronie Cienistej Doliny (Shadowdale), przy pierwszym zniszczeniu awatara Bane'a oraz miał za zadanie pilnować część boskiej iskry Mystry. Odbył również rozmowę z Lordem Ao. Następnie wraz z grupą Trójca Tropicieli (Rangers Three) ochronił Wysoką Dolinę (High Dale) i pokonał Manshoona. W tym czasie (działo się to przed i po zesłaniu awatarów na Faerun) był także zamieszany w przywrócenie światu Poszukiwacza (Finder) Wyvernspura. Skontaktował się z Sojuszem Lordów (Lords' Alliance) w 1360 roku [Year of the Turret - Rok Wieżyczki] [niestety, nie znalazłem informacji, w jakim celu]. W roku 1370 (Year of the Tankard - Rok Kufla) pomógł powrócić na tron Tethyru królowi Haedrakowi III (Lhaeo - jego miejsce zajął inny skryba, by utrzymać wszystko w tajemnicy). W 1372 roku [Year of Wild Magic - Rok Dzikiej Magii] został wygnany do Piekła i torturowany przez Asmodeusa. Uratowali go Mystra i Halaster Blackcloak. Na zakończenie podam fakty nieuwzględnione powyżej, gdyż nie znalazły poparcia w innych źródłach (bardzo prawdopodobne, że nie zostały ostatecznie uznane za kanon):
  • Nauka u Arkhona "Starego" ("the Old") - z opisu można wysnuć, że pochodził z Waterdeep, ale w tym okresie (około 229 roku?) to miasto jeszcze nie istniało. Poza tym jest to podane jako spekulacja.* Nauka u półelfiego kupca-maga Lycona "Wilczej Brody" ("Wolf-beard") - jest to tylko podane jako spekulacja.
  • Podróż z elfką Alias po Krainach i do Evermeet po dwudziestoletnim pobycie w Myth Drannor - nie zgadza się z resztą wydarzeń, bo:
w tym czasie współtworzył mythal opuścił Myth Drannor dopiero po siedemdziesięciu latach. Bibliografia:
  • Dragon #110: artykuł All about Elminster, Ed Greenwood, 1986
  • Hall of Heroes, praca zbiorowa pod redakcją Scotta Bowlesa, 1989
  • Realmspace, Dale 'Slade' Henson, 1991
  • The Code of the Harpers, Ed Greenwood, 1993
  • The Seven Sisters, Ed Greenwood, 1995
  • Forgotten Realms Campaign Setting (2E), Ed Greenwood, Jeff Grubb, 1996
  • Heroes' Lorebook, Dale Donovan, Paul Culotta, 1996
  • Lands of Intrigue, Steven E. Schend, 1997
  • Cormanthyr: Empire of the Elves, Steven E. Schend, Kevin Melka, 1998
  • The Fall of Myth Drannor, Steven E. Schend, 1998
  • Forgotten Realms Chronology, A. Jason Antokas, George Krashos, Olaf Krusche, Jan Stephan Lundquist, 2002
Zaloguj się, aby wyłączyć tę reklamę



Czytaj również

Słów kilka o Calishyckim zboczeniu
Albo słów kilka o legendarnych mieczach Ludu
czyli o Bliźniętach Grzmotu słów kilka
Krótka rzecz o życiu sąsiadów Elminstera
Padnij na kolana i okaż odpowiedni szacunek

Komentarze


~shi[F]t

Użytkownik niezarejestrowany
   
Ocena:
0
Strasznie to oschłe i infantylne. Stał się zbójcem, a jak mu się znudziło, to postanowił zostać właywaczem,a potem przyszła zębowa wróżka i mu powiedziała, że ma się uczyć magii... Forma kłuje w oczy surowością. I nie są też potrzebne angielskie tłumaczenia nazw.
Poza tym tekst fajny, z racji natury informacyjnej.
06-07-2009 04:43
Breeg
   
Ocena:
-2
"Było to dla młodego złodziejaszka oszałamiające przeżycia."
Literówka.
"Simbul jest (lub była) w ciąży [najnowsza zapowiadana książka o Elminsterze mówi o córce]."
Czy to dane aktualne? Po co taki wpis w tekście?
"chyba że Elminster inaczej sobie zażyczy."
Błąd składniowy.
"przyszłości założył Kult Smoka"
Chyba błąd. Tego nie jestem pewien.
"splecenia mythala"
"[niestety, nie znalazłem informacji, w jakim celu]"
WAT?
Odmiana nie zgodna z terminologią aktualną. Pewnie jest więcej nieścisłości, lecz nie mam na tyle chęci, by ich szukać. Czy redakcja miała jakiś udział w korekcji tekstu? Nie widzę jej wpływów. A kilka rzeczy można by dopasować.
"Strasznie to oschłe i infantylne."
Owszem.
"I nie są też potrzebne angielskie tłumaczenia nazw."
Hm, mam trochę angielskich podręczników do Krain i w sumie jest to ukłon w moją stronę od au,tora. Co nie zmienia faktu, że raczej nie będę śledził poszczególnych lat kariery Elminstera w książkach.
Nudny tekst. Kolejny przykład na to, że Poltergeist umiera.
06-07-2009 07:50
27383
   
Ocena:
+3
Nie chciałem się wypowiadać, bo to nie mój dział, ale teksty w stylu "Polter umiera" potrafią dobić. Jak łatwo przeczytać (tak, jest to na początku tekstu!) artykuł pochodzi ze strony dnd.pl i zgodnie z umową jest tutaj opublikowany.

Sam artykuł czytałem jeszcze za czasów dnd.pl, bardzo mi się podobał i naprawdę cieszę się, że mogę go przeczytać jeszcze raz.

06-07-2009 10:35
Breeg
   
Ocena:
-3
@Thoctar:
"teksty w stylu "Polter umiera" potrafią dobić."
Jak sam zauważyłeś, praca pochodzi z dnd.pl. Prac nowych nie ma, a stare są "redagowane". Czyli są wklepywane, aby były. To nie ten Poltergeist co kilka lat temu... Premierowych tekstów po prostu nie ma. A właśnie dla nich wchodzę na ten portal...
06-07-2009 12:24
27532

Użytkownik niezarejestrowany
   
Ocena:
0
@Breeg - teksty nowe zalegają na skrzynkach mailowych redakcji : ) :
06-07-2009 13:26
Breeg
   
Ocena:
0
@Aureus: To co powoduje takie opóźnienia?
06-07-2009 13:48
27532

Użytkownik niezarejestrowany
   
Ocena:
+3
Kryzys?
06-07-2009 14:15
27383
   
Ocena:
0
@ Breeg

Recenzja Martial Powers jest nowa. Niedługo będzie recenzja kolejnego podręcznika do 4 ed. A zastanówmy się, czemu jest taki stan rzeczy? Właśnie, 4 ed. jeszcze nie została wydana po polsku....
06-07-2009 14:34
Mgalangzingme
   
Ocena:
0
Mimo kiepskiej jakości literackiej tekst interesujący i przydatny. I lepsza korekta by sie przydała niestety...
06-07-2009 16:56
Nefarius
   
Ocena:
+1
@Breeg
"teksty w stylu "Polter umiera" potrafią dobić."
Jak sam zauważyłeś, praca pochodzi z dnd.pl. Prac nowych nie ma, a stare są "redagowane". Czyli są wklepywane, aby były. To nie ten Poltergeist co kilka lat temu... Premierowych tekstów po prostu nie ma. A właśnie dla nich wchodzę na ten portal...

Ja osobiście ciągle coś tworzę nowego. A to, że tekst pojawia się raz na trzy miesiące to już głównie powody dotyczące redakcji, nie narzekam, bo to różnie z czasem bywa. Szkoda, że wychodzą tak rzadko, bo to robi złudne wrażenie, że mało się takich pisze. Mój tekst był gotowy do redakcji grubo ponad miesiąc temu... I tak czeka i czeka. Przy odrobinie szczęścia wejdzie może w piątek.
06-07-2009 20:30
~hallucyon

Użytkownik niezarejestrowany
   
Ocena:
0
Muszę przyznać, że nie udało mi się przebrnąć przez artykuł - utknąłem gdzieś w pierwszej ćwierci. Wskazane przez Breega błędy, choć nie powinny ostać się po korekcie, jawią się jako drobnostki przy podstawowym mankamencie tekstu: nadmiar kwadratowych i okrągłych nawiasów czyni artykuł niemal całkowicie nieczytelnym...
06-07-2009 20:46
Vindreal
   
Ocena:
0
A ja nie będę narzekał. Tak z przekory ;)
A od siebie dodam tyle, że nie nudził się Elmo, oj nie nudził :)
07-07-2009 02:01
~

Użytkownik niezarejestrowany
   
Ocena:
-2
Lol, co to ściąga na test z histori? Niby przeczytałem teks, ale i tak nic z niego nie wiem. Nie było lepiej wrzucić jakiegś BN z klasą, a nie robić streszczenie x książek ?
Dawno na stronie nie byłe, ale widzę ze w sumie to nic nie straciłem :P
09-07-2009 00:51
Arthas Verley
   
Ocena:
+2
Cóż, nie generalizujcie całości redakcji Poltera, w dziale karcianek cały czas pojawiają się nowe teksty - przede wszystkim za sprawą jego szefa.

A odnośnie części RPGowej - ostatnio czytałem niezły artykuł na temat Księżycowych Ostrzy, więc tez nie jest tu tak źle.
09-07-2009 00:58
27383
   
Ocena:
+1
@ ~
A ja tylko zacytuję. Nic nie straciłeś, nawet zyskałeś, bo kiedyś tyldy się kasowało natychmiast.
@ Arthas
Zaraz pokraśniję z dumy:)
09-07-2009 01:00
von Mansfeld
   
Ocena:
0
Tekst miejscami trochę nieładnie rozrzucony, brak mechaniki Elminstera. ;) Ale generalnie jakaś historia, a raczej plan najważniejszych wydarzeń Elma, został ukazany... Artykuł niewybitny, lecz i tak da się przeczytać cały. Przy okazji nieco poznajemy historię "najnowszą" Faerunu wg edycji 3.x.
09-07-2009 08:48

Komentowanie dostępne jest po zalogowaniu.